Ruby Wax goes Dutch

Ik ben er uit! Ik weet waar dat kriebelige gevoel vandaan komt bij het programma van Ruby Wax.

Niets ten nadele van Ruby en niets ten nadele van haar gasten. Het is de opzet waarbij de Nederlandse gast in het Engels wordt geïnterviewd!

Een paar jaar terug hadden we ook zo'n programma, met een Amerikaan (geloof ik) die hier met BN'ers kwam praten (geen idee meer wie het was). Hetzelfde kriebelige gevoel had ik toen ook. Tenenkrommend is een beter woord.

Het slaat gewoon nergens op dat je naar je eigen landgenoten zit te kijken die zich een half uur lang in het Engels verstaanbaar moeten zien te maken, terwijl ze over zichzelf vertellen! Bovendien vertellen ze over typisch Nederlandse gewoonten. En als je hier geboren bent, dan ken je de Nederlandse gewoonten wel zo'n beetje. Sterker nog: je kunt ze wel dromen. Daar hoef je niets over te horen. Maar het complete publiek is toch Nederlands? Dat is toch de doelgroep? Waarom zou je kijken naar een bekende Nederlander die over bekende Nederlandse dingen praat in het Engels? Om te zien hoe Ruby Wax reageert? Schei toch uit! Het is gezocht, het is geforceerd, het is - durf ik het te zeggen - overdone!